Marta układa puzzle, stosowne do swojego wieku, jęcząc co trzy minuty poooommmmóżżż! Mówię:
- A dlaczego nie spróbujesz sama? Jak ja byłam mała to mogłam cały dzień spędzić, aż mi się udało, wręcz nie znosiłam jak mi ktoś pomagał. Nie masz takich ambicji, żeby coś zrobić samemu?
- Nie! Ja nie mam żadnych ambicji i mam nadzieję, że całe życie będzie ktoś za mnie coś robił.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz